(http://www.gunners.com.pl/files/miniatures/1266.png)
Nazwa klubu: Arsenal Football Club
Data założenia: 1886 jako Dial Square
Barwy klubu: Czerwono-białe
Liga: Premier League
Stadion: Emirates Stadium (60 361)
Prezes: sir Chips Keswick
Trener: Arsene Wenger
(http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a6/Copa_Intercontinental.svg/10px-Copa_Intercontinental.svg.png) Największe sukcesy klubu: (http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a6/Copa_Intercontinental.svg/10px-Copa_Intercontinental.svg.png)
Mistrzostwo Anglii (13 razy)
1930/1931, 1932/1933, 1933/1934, 1934/1935, 1937/1938, 1947/1948, 1952/1953, 1970/1971, 1988/1989, 1990/1991, 1997/1998, 2001/2002, 2003/2004
Puchar Ligi (2 razy)
1986/1987, 1992/1993
Puchar Anglii (11 razy)
1929/1930, 1935/1936, 1949/1950, 1970/1971, 1978/1979, 1992/1993, 1997/1998, 2001/2002, 2002/2003, 2004/2005, 2013/2014
Puchar Zdobywców Pucharów (1 raz)
1993/1994
Puchar Miast Targowych (1 raz)
1969/1970
#1
Jak to się zaczęło...
(http://www.gunners.com.pl/grafika/historia/historia_02.jpg)
W 1886 r. grupa pracowników zakładów zbrojeniowych Royal Arsenal w Woolwich w południowo-wschodnim Londynie założyła klub piłkarski. Nazwali go Dial Square, pracowali bowiem w warsztacie o tej samej nazwie, położonym w środkowej części fabryki. Klub prowadzony był przez Szkota Davida Danskina, który kupił pierwszą piłkę oraz Jucka Humble'a; byli gracze Nottingham Forest, bramkarz Fred Beardsley oraz Morris Bates nabyli natomiast zestaw czerwonych strojów od swojego byłego zespołu i do dnia dzisiejszego kolor czerwony ma stałe miejsce na domowych koszulkach Kanonierów.
Dial Square swój pierwszy mecz zagrał 11 grudnia 1886 roku z zespołem Eastern Wanderers na boisku w Isle of Dogs i wygrał go 6:0. Niedługo później, 25 grudnia klub został przemianowany na Royal Arsenal. Nazwa ta pochodzi od nazwy pubu oraz miejsca, gdzie pracowali gracze. Początkowo zespół grał swoje spotkania na Plumstead Common, jednak później występował w innych miejscach; grał na Sportsman Ground w Plumstead, następnie od 1888 roku na Manor Ground. Dwa lata później z powodu słabych udogodnień obiektu Arsenal przeniósł się na Invicta Ground. W 1893 roku powrócił jednak, ponieważ Invicta Ground okazał się zbyt kosztowny. W 1891 roku Arsenal podpisał kontrakt z dwoma zawodnikami. Tym samym klub stał się zawodowy i zmienił swoją nazwę na Woolwich Arsenal.
Nie podobało się to jednak wielu amatorskim klubom z północny miasta i Woolwich Arsenal dostał zakaz gry w lokalnych rozgrywkach przez London Football Association. Zespół mógł rozgrywać wówczas tylko mecze towarzyskie i w Pucharze Anglii. Spróbował więc utworzyć południowy odpowiednik The Football League, jednak nie udało się to. W 1893 roku dostał propozycję gry w Football League, którą przyjął. Arsenal był pierwszym zespołem z południa Anglii, który występował w tej lidze, początkowo uczestniczył w Second Division; w odpowiedzi niektórzy gracze klubu, którzy odrzucili profesjonalizm rozpoczęli grę w drużynie Royal Ordnance Factories.
Głównym powodem spadku formy klubu były problemy finansowe. Pomimo trwającego na początku XX wieku boomu w piłce nożnej dochody klubu były niskie. Spowodowane było to jego lokalizacją (słabo zaludniony Plumstead, na krańcu zurbanizowanego Londynu), a tym samym niską frekwencją na meczach i niewielkimi dochodami. Aby dalej istnieć Woolwich Arsenal był zmuszony sprzedać podstawowych zawodników (między innymi Ashcrofta, Tima Colemana i Berta Freemana), co pociągnęło za sobą spadek w dół tabeli. Pod koniec dekady średnia liczba kibiców na Manor Ground wynosiła 11 tysięcy, niewiele ponad połowę więcej niż w 1904 roku. Rozpoczęło się postępowanie upadłościowe, jednak do bankructwa nie doszło, ponieważ klub zakupiło konsorcjum biznesmenów. Głównym udziałowcem został Sir Henry Norris, który był także prezesem Fulham.
Norris wiedział o problemach wynikających z lokalizacji klubu. Początkowo próbował dokonać połączenia Fulham i Woolwich Arsenal. Jednak nie zgodził się na to zarząd Football League. Norris porzucił ten pomysł i szukał miejsca, gdzie klub mógłby się przenieść. W końcu wybrał Highbury w północnym Londynie, pomimo obiekcji ze strony kibiców z Woolwich oraz mieszkańców dzielnicy. Według nieoficjalnych informacji Norris wydał 125 tysięcy funtów (około 8,2 milionów według cen w 2005 roku) na nowy stadion zaprojektowany przez Archibalda Leitcha. Woolwich Arsenal przeprowadził się tam w roku w 1913 roku, zaś w sezonie 1912/1913 spadł do Second Division. W kwietniu 1914 klub zmienił swoją nazwę na "Arsenal", prasa początkowo nazywała jednak go "the Arsenal".
Na nowy obiekt klubu – Highbury – przychodziło o wiele więcej osób niż wcześniej. Średnia frekwencja w pierwszym sezonie na tym stadionie wynosiła 23 tysiące (11 tys. na Manor Ground) i rosła po późniejszym awansie w 1919 roku, nie dopuszczając zarazem do bankructwa. Jednak po powrocie do First Division Arsenal nie zajmował w lidze najwyższych lokat. Pod wodzą Lesliego Knightona zespół nie zajął miejsca wyższego niż dziewiąte, zaś w sezonie 1923/1924 zajął 19. miejsce (jeden punkt nad strefą spadkową). Rok później klub był 20. w tabeli (w trakcie sezonu miał jednak nawet siedem punktów nad strefą spadkową) i w maju 1925 roku Knighton został zwolniony. Na jego miejsce przybył były trener Huddersfield Town Herbert Chapman.
Tekst praktycznie w całości przekopiowany z wikipedii z Historii Arsenalu. Przepraszam za taki wstęp, ale chciałem przedstawić początki klubu. Mam nadzieję, że nie zniechęciłem Was do tego. Proszę o przeniesienie poprzedniej kariery do archiwum. Niestety komputer mi siadł i wszystko poszło w...
Zanim zacznę sezon ligowy, będzie trochę postów, ponieważ grę zacznę już w FIFIE 15.
Kariera nieaktywne od bardzo dawna i w myśl regulaminu zostaje przesunięta do archiwum. W celu jej kontynuowania wystarczy PW