Reprezentacja Polski by barthez - misja Brazylia

[piuk11]

mecz z USA nie budzi większego zainteresowania. raz, że w Polsce nastąpiło przesycenie futbolem z powodu EURO, dwa, kadra nie ma już tego dawnego kredytu zaufania. będzie lipna frekwencja.
ale dobrze, że Kosecki bierze się za reformy i odzyskiwania twarzy polskiej piłki. to co się działo ostatnio, chce zamknąć, chce zapoczątkować coś nowego. Oskary jednak może nieco niefortunne - jak tu nagradzać ludzi, którzy zawiedli na największej imprezie w dziejach?

[barthez]

#25

Mecz towarzyski:

Popatrzmy, ładnie tam Piszczek, okazjaa, Piszczek! Zamieszanie! Jeszcze Polański! Taaaak, taaaaak, jeeeden zeroo, dla Polski! No i proszę, prowadzimy z USA jeden do zera! Piszczek wszedł tutaj w swoim stylu, a w zamieszaniu pod bramką Howarda najlepiej odnalazł się Polański i prowadzimy z Amerykanami!

Miało być spotkanie z bardzo mocną Chorwacją, a wyszło na to, że do Polski zawitała niemniej silna reprezentacja Stanów Zjednoczonych. Polacy w solidnym składzie jednak z małymi zmianami, bo podstawowego Tytonia na bramce zastąpił Szczęsny, w obronie kolejne dwie roszady - za Wasilewskiego zagrał Czekaj, natomiast za Boenischa nowość w biało-czerwonych barwach, mianowicie Łukasz Broź. Kolejna zmiana miała miejsce w ataku, powrót po latach do reprezentacji zaliczył będący ostatnio w wysokiej formie... Marek Saganowski. Pierwsza połowa była przeraźliwie nudna. Na boisku nie działo się prawie nic, wyróżnić można tylko fatalną postawę naszej defensywy, która bardzo głupio, wręcz za darmo oddawała piłkę przyjezdnym. Najsolidniej ze wszystkich defensorów wypadł Perquis, który czyścił co się dało oraz dwoił się i troił, aby naprawiać błędy kolegów. Poniżej krytyki zagrał Czekaj - przez 90 minut sprawiał wrażenie piłkarza, który pierwszy raz pojawił się na boisku. Nie w formie byli również napastnicy USA, którzy nie potrafili wykorzystać słabej postawy naszych obrońców, a przykładem jest 35. minuta, kiedy po złym wycofaniu Brozia sytuację sam na sam ze Szczęsnym w fatalnym stylu zmarnował Altidore. Warto odnotować, że pod koniec pierwszej odsłony po brzydkim faulu kontuzji doznał Rafał Wolski. Zawodnik warszawskiej Legii boisko opuścił na noszach i już na nie nie wrócił, w jego miejsce do gry desygnowany został klubowy kolega, Kosecki.

Pierwsza akcja drugiej połowy i od razu gol! Świetne, przebojowe wejście w pole karne Piszczka, próba zagrania w środek zatrzymana przez Howarda, ale bramkarz gości odbił futbolówkę tak niefortunnie, że w dopadający do niej Polański w sporym zamieszaniu wbił ją do siatki. Wielka radość kibiców, którzy wypełnili mniej-więcej połowę poznańskiego stadionu. Niestety, z korzystnego wyniku mogliśmy się cieszyć tylko przez 5 minut, w szeregi biało-czerwonych wdało się wyraźne rozluźnienie. Edu bez większych problemów urwał się spod opieki Piszczka i z zimną krwią wykorzystał idealną okazję do zdobycia gola. Konsternacja na trybunach. Wystarczyło kilka podań w drużynie gości, aby bez problemu rozmontować polską defensywę... Podrażniony prostym błędem prawy obrońca niemieckiej Borussii niemal od razu mógł znów dać prowadzenie biało-czerwonym, jednak jego strzał minimalnie minął amerykańską bramkę. Ofensywne wejście nominalnego defensora pobudziło do odważniejszej gry stacjonującego niemal przez cały czas na lewej stronie Łukasza Brozia. Świetna, przebojowa akcja piłkarza Widzewa zakończyła się potężnym uderzeniem w poprzeczkę! W tym momencie wyraźnie dominowali Polacy, a kolejnym dowodem tego stwierdzenia była groźna sytuacja po rzucie wolnym wykonywanym przez Koseckiego. Jego niespodziewany strzał z ostrego kąta zaskoczył Howarda, instynktowna interwencja, piłka pod nogami Błaszczykowskiego, ale strzał naszego kapitana z linii bramkowej wybił Onyewu. To była sytuacja meczowa! Kilka minut później, arbiter zagwizdał po raz ostatni.

To był ostatni mecz biało-czerwonych w tym roku w takim składzie. Co ważne - reprezentacja pod wodzą Fornalika jeszcze nie przegrała! Taka seria z pewnością buduje pewność siebie. Kolejny mecz biało-czerwonych już w grudniu, jednak w ligowym składzie. Następny pojedynek pierwszej drużyny dopiero na wiosnę...

Polska 1-1 USA

53' Polański
58' Edu

Polska: Szczęsny - Piszczek, Czekaj, Perquis, Broź - Dudka, Polański, Błaszczykowski, Wolski - Saganowski, Lewandowski
USA: Howard - Cherundolo, Onyewu, Ream, Bocanegra - Bradley, Dempsey, Edu - Agudelo, Donovan, Altidore

<a href="http://forum.pesleague.pl/index.php?PHPSESSID=114fe02e52dae132d05a8004d9b481ec&amp;action=register">REJESTRACJA</a>&nbsp;lub&nbsp;<a href="http://forum.pesleague.pl/index.php?PHPSESSID=114fe02e52dae132d05a8004d9b481ec&amp;action=login">LOGOWANIE</a>

[kmiron#10]

Dobry mecz - tak przynajmniej można wywnioskować ze skrótu, bo bacząc na opis już tak różowo nie było. Fajnie, że podtrzymujemy serię meczów bez porażki. Prawdziwy Fornalik nawet takowej nie zaczął, poległ już w Tallinie...

Nie wiem, jakim cudem tego nie wygraliśmy . Słupek, wybicie sprzed samej linii Onyewu... Podoba mi się, że w kadrze zaczyna coś grać Piszczek. Spodziewam się po nim wiele, kiedy już się rozkręci. Nie wierzę w to, co widzę - taki błąd Howarda? Temu realnemu bramkarzowi Evertonu takie kiksy jak wybicie piłki przed siebie pod nogi rywala raczej się nie zdarzają. Cieszy też dobry debiut Brozia, to może być ciekawa alternatywa na lewą stronę obrony. Zawsze wierzyłem w tego piłkarza. Uważam, że mógłby robić większą karierę (Lech, Legia, Wisła - coś w ten deseń) niż robi w rzeczywistości. Ale występy w kadrze na pewno mu w tym nie przeszkodzą.
A, bym zapomniał. Słaba postawa linii defensywnej mnie nie dziwi, ale w sumie wspominasz o niezłym występie Perquisa, Piszczka i Brozia. Więc chyba, skoro zawiódł tylko Czekaj, nie było tak źle? ;P

Zagraj teraz tymi ligowcami z Albanią, liczę, że wyłowisz jakieś perełki. Jeśli chodzi o eliminacje, jesteśmy na najlepszej drodze do baraży, a i pierwsze miejsce pozostaje w zasięgu ręki. Mecz z San Marino to - rzecz jasna - formalność, ale wiele, bardzo wiele będzie znaczyło spotkanie z Ukrainą na wyjeździe .

[piuk11]

mecz przyzwoity - zagrała także młodzież, a na tle wyżej notowanego rywala wypadamy całkiem przyzwoicie. wielka szkoda naszej nieskuteczności, ale miejmy nadzieję, jej limit został wyczerpany właśnie w tym meczu bez konsekwencji. USA to nasz stały sparingpartner, a ich reprezentacja jest niejakim zamiennikiem tarczy antyrakietowej, problemu wiz, oraz innych spraw w których nas Stany olewają. w tym roku jeszcze mecz ligowcami, więc mam nadzieję na nowe odkrycia, bo one są niemal niezbędne do podtrzymania rywalizacji w zespole. 

[barthez]

#26

A jednak! Zapowiadany mecz Polska - Albania w ligowym składzie nie dojdzie do skutku. Nowy prezes Polskiego Związku Piłki Nożnej, mianowicie Roman Kosecki, za porozumieniem stron (w tym przypadku zainteresowanych związków piłkarskich) zrezygnował ze zbliżającego się pojedynku. Według niego takowy mecz niczemu nie służy. Jest to dość mocno kontrowersyjna sytuacja, ponieważ tak na prawdę takie pojedynki to jedyna okazja, aby zobaczyć wyróżniających się w ekstraklasie zawodników na poziomie międzynarodowym. Zawrzało szczególnie w mediach, ale i tutaj widać pewną prawidłowość - dziennikarze zwykle byli przeciwni tego typu spotkaniom, natomiast kiedy podjęto zdecydowane kroki w ramach zlikwidowania tego "terminu" z kalendarza polskiej reprezentacji - prasa, internet i telewizja znów wyrażają swoje niezadowolenie. Ot polska mentalność...

_________________________________________________________________________________________________

No, to chyba wracam. Długa przerwa była, ale na wejście w rytm nauki (przynajmniej u mnie) potrzeba czasu. Tak czy siak ilość dodawanych postów nie będzie zawrotnie duża - mam nadzieję utrzymać normę 2 wpisów na tydzień. No więc witajcie z powrotem ; )

[Lajon]

Jestem zadowolony z tego, że powracasz, ponieważ miło się czyta Twoją karierę. Decyzja o odwołaniu meczu moim zdaniem jest co najmniej dziwna, zawsze to okazja do sprawdzenia wyróżniających się piłkarzy, ale prezes PZPN-u wie lepiej i mam nadzieję, że to dobra decyzja.

[mojsesh]

Ważne, że wracasz bo posuch w dziale był totalny . Co do postu to troszkę dziwna decyzja nowego prezesa. Ten mecz tak jak sam piszesz to szansa, aby piłkarze z naszej rodowej ligi mogli się jakoś zaprezentować a tu niestety nie będzie im to dane. Szkoda bo można by było wyłowić jakieś perełki, a tak to niestety...

[loczek]

Decyzja czy byłą zła czy dobra. Czasu się nie cofnie I oczywiście oburzenie narodu polskiego :/ Niestety tak to już jest w naszym kraju. Tak źle i tak nie dobrze. Może kiedyś to się zmieni, ale nie sądzę by nastąpiło to szybko.

[barthez]

#27

To była wielka pobudka Czarnogórców - po wyraźnych porażkach z Polską i Ukrainą oraz minimalnym wyjazdowym zwycięstwie z San Marino, piłkarze z Bałkanów wreszcie w dobrym stylu sięgnęli do 3 punkty. W Podgoricy rozstrzelany został outsider grupy, mianowicie wspomniane już wcześniej San Marino. Wynik 8-0 robi wrażenie, nie zważając na to, kto był przeciwnikiem. Fantastyczne zawody rozegrali Vucinić i Jovetić, którzy we dwójkę wpakowali rywalom 6 goli, dzieląc się tymże dorobkiem po połowie. Czarnogóra w imponującym stylu powróciła do gry o Mistrzostwa Świata, pojawia się jednak pytanie, czy aby nie za późno...

Czarnogóra 8-0 San Marino

____________________________________________________________________________________________________

Tabela "naszej" grupy:
(Od lewej: pozycja, drużyna, rozegrane mecze, punkty, bilans bramkowy)

1. Anglia - 4, 10, 13-2  

2. Polska - 3, 7, 8-3  

3. Ukraina - 3, 6, 4-3

4. Czarnogóra - 4, 6, 9-5  

5. Mołdawia - 4, 3, 4-7

6. San Marino 4, 0, 0-18  

[IDareKI]

Fajnie, że ludzie znów wracają żeby trochę ożywić ten dział Nawiązując do tematu, chyba raczej nie ma się co dziwić i szukać powodów dlaczego San Marino zebrało takie baty. Żaden to tryumf wygrać z drużyną wręcz amatorów. Decyzja, żeby odwołać spotkanie kontrolne dosyć kontrowersyjna, w końcu czemuś to miało służyć.

[barthez]

Ok, teraz zacznie się cykl podsumowujący rok 2012 w wykonaniu naszej reprezentacji. Proszę o głosowanie w ankiecie.

[mojsesh]

Ciekawie się robi w naszej grupie. Czarnogóra wraca i pokazuję, że jest mocna. Czekam co to będzie dalej, bo szanse na awans mają cztery pierwsze zespoły.

[barthez]

#28

Podsumowanie roku 2012

Rok 2012 był szczególnym dla piłkarskiej reprezentacji Polski. W naszej ojczyźnie miało miejsce historyczne wydarzenie - rozegrano tu bowiem finały Mistrzostw Europy. Do tego w samej kadrze oraz związku doszło do poważnych roszad - zmianie uległ selekcjoner reprezentacji biało-czerwonych, a Grzegorza Latę na stanowisku prezesa Polskiego Związku Piłki Nożnej zastąpił Roman Kosecki. W koszulce z orłem na piersi pojawiło się paru nowych zawodników, niektórzy zanotowali powroty po długiej przerwie. W kończącym się 2012 roku, nasze "Orły" rozegrały szereg spotkań, których losy prezentujemy poniżej:

29.02.2012, Warszawa, Stadion Narodowy:

Polska 0-0 Portugalia

Na otwarcie Stadionu Narodowego, biało-czerwoni stawiali czoła mocnej reprezentacji Portugalii z Cristiano Ronaldo na czele. Spotkanie ostatecznie zakończyło się bezbramkowym remisem, a najwięcej pochwał otrzymała nasza para stoperów - Wasilewski i Perquis, którzy jak się później okazało, grali razem praktycznie do końca roku. Co ciekawe w meczu z powodu kontuzji nie zagrał gwiazdor Borussii Dortmund, Robert Lewandowski. W jego miejsce trener Smuda desygnował do gry Irka Jelenia, który słabą postawą (m.in. niewykorzystana sytuacja sam na sam z bramkarzem) definitywnie zaprzepaścił szansę otrzymania powołania na zbliżające się wielkimi krokami Euro.

22.05.2012, Klagenfurt, Wörtherseestadion:

Polska 1-0 Łotwa
82' Sobiech

Po niespełna trzech miesiącach reprezentacja Polski zagrała kolejny sparing, tym razem już na zgrupowaniu poprzedzającym Euro 2012. Smuda dał szansę dublerom, a ci wygrali 1:0 po golu Artura Sobiecha. Pojedynek nie należał do najciekawszych. Zadebiutował w nim Rafał Wolski, a dobre zawody rozegrał Łukasz Fabiański, który ostatecznie musiał opuścić zgrupowanie z powodu kontuzji.

26.05.2012, Klagenfurt, Wörtherseestadion:

Polska 1-0 Słowacja
30' Perquis

4 dni po sparingu z Łotwą, Polska już w pierwszym zestawieniu podejmowała solidną reprezentację Słowacji. Dobra gra w pierwszej połowie poskutkowała debiutanckim golem Damiena Perquisa, który celebrując gola wymownym gestem wskazał na kontuzjowaną rękę. Świetne zawody rozgrywał Maciej Rybus, kilka razy dobrymi interwencjami popisał się Wojciech Szczęsny. W drugiej połowie biało-czerwoni zaprezentowali się słabiej, jak się okazało na Mistrzostwach Europy - nie był to jednorazowy wyskok.

02.06.2012, Warszawa, Pepsi Arena:

Polska 4-0 Andora
13' Obraniak
35' Lewandowski
38' Błaszczykowski (k.)
77' Wasilewski (k.)

Niespełna tydzień przed Euro, biało-czerwoni spotkali się w meczu towarzyskim z Andorą. Mecz miał być spacerkiem i właśnie takim się okazał. Gładkie zwycięstwo a co najważniejsze nie okraszone kontuzjami było efektem różnicy klas obu zespołów. Grająca na pół gwizdka Polska mogła się podobać, na szczególną uwagę zasłużył piękny gol Lewandowskiego.

Euro: 08.06.2012, Warszawa, Stadion Narodowy:

Polska 1-1 Grecja
17' Lewandowski
51' Salpingidis

Niezwykły mecz otwarcia Euro zakończył się remisem. Polski zespół grający świetną piłkę w pierwszej połowie - do przerwy prowadził 1:0 po golu Lewandowskiego. To co stało się w drugiej odsłonie ciężko jest wyjaśnić. Po czerwonej kartce dla Sokratisa graliśmy w liczebnej przewadze, ale to nie przeszkodziło Grekom w doprowadzeniu do wyrównania. Co więcej - w 69. minucie Szczęsny wyleciał z boiska za faul na Salpingidisie i tylko fantastyczna interwencja Tytonia uchroniła nas przed katastrofą. Ostateczny remis wywoływał mieszane uczucia - niby można było wygrać, ale z drugiej byliśmy o krok od klęski.

Euro: 12.06.2012, Warszawa, Stadion Narodowy:

Polska 1-1 Rosja
37' Dzagoev
57' Błaszczykowski

Spotkanie w którym byliśmy skazywani na pożarcie przez będących w gazie Rosjan było o dziwo naszym najlepszym występem na Euro. To Polska była zespołem przeważającym, jednak "zwycięski" remis w aspektach sportowych dawał nam mniej więcej tyle samo co porażka. Odważny początek w wykonaniu biało-czerwonych był imponujący, ale to lider grupy A jako pierwszy zdobył gola. W drugiej odsłonie "nasi" nadal konsekwentnie wykonywali plan założony przed meczem, co poskutkowało przepiękną bramką Kuby Błaszczykowskiego. Ostateczny remis oznaczał, że zwycięzca meczu Czechy - Polska, zagra w ćwierćfinale.

Euro: 16.06.2012, Wrocław, Stadion Miejski:

Czechy 1-0 Polska
72' Jiracek

To miała być piękna noc zwieńczona zwycięstwem Polski nad Czechami czego skutkiem mógł być ćwierćfinał Mistrzostw Europy. Nic z tego. Dobrą grę biało-czerwonych było widać tylko w pierwszych 20 minutach, potem jakby zabrakło sił. Po przerwie, Czesi dowiedziawszy się o niekorzystnym wyniku drugiego spotkania grupy A, śmiało ruszyli do ataku, czego efektem był gol Jiracka w 72. minucie meczu. Polska nie była w stanie odpowiedzieć, Mistrzostwa skończyły się dla nas bardzo, bardzo szybko...

15.08.2012, Tallin, Kalevi Keskstaadion:

Estonia 1-1 Polska
10' Vaakarue
84' Boenisch

Nieudany debiut Waldemara Fornalika w roli selekcjonera reprezentacji Polski - tylko remis w meczu z Estonią, a do tego wypracowany w strasznych męczarniach. Na listę strzelców wpisali się Vaakarue oraz Sebastian Boenisch, po nieudanym sparingu wiara w 3 punkty w pierwszym meczu eliminacji Mistrzostw Świata z Czarnogórą spadła do minimum... Polacy popełnili za wiele prostych, niewymuszonych błędów. Tragedia...

07.09.2012, Podgorica, Stadion Pod Goricom:

Czarnogóra 0-3 Polska
30' Lewandowski
48' Błaszczykowski
68' Piech

Po długiej przerwie w meczach eliminacyjnych, na gorącym terenie w Podgoricy przyszło nam podejmować Czarnogórę. Chyba nikt nie spodziewał się, że biało-czerwoni przejadą się po Czarnogórze jak niezwykle ciężki walec. Egzekutorami okazali się Lewandowski, Błaszczykowski oraz Piech. Kapitalne spotkanie, które na nowo rozbudziło modę na reprezentację. Nasi dumnie opuszczali stadion, odżyła wiara we własne umiejętności.

11.09.2012, Wrocław, Stadion Miejski:

Polska 4-2 Mołdawia
19', 34' Lewandowski
41' Vidanov
49', 56' Polański
61' Balinatot

Kolejne spotkanie eliminacji do Mistrzostw Świata w Brazylii Polacy rozgrywali we Wrocławiu. Rywal - Mołdawia - nie ma co się oszukiwać, słaba drużyna. Spodziewano się zwycięstwa i tak też było - spokojne 4-2 po dwóch trafieniach Lewandowskiego i Polańskiego. Niepokoi tylko fatalna postawa defensywy przy straconych bramkach, które zdobywali Vidanov i Balinatot. Tym zwycięstwem udało się także przerwać niechlubną passę porażek na wrocławskim obiekcie.

12.10.2012, Bydgoszcz, stadion im. Zdzisława Krzyszkowiaka:

Polska 1-1 RPA
55' Piech
84' Modise

Typowy mecz bez historii, bardzo przeciętny sparing. Waldemar Fornalik przetasował skład, dał zagrać dublerom. Po bezbarwnej pierwszej odsłonie, w drugiej obejrzeliśmy dwa gole. Ostatecznie zakończyło się sprawiedliwym remisem 1-1, gola po ładnie rozegranym rożnym strzelił Piech, dla gości trafił Modise.

16.10.2012, Warszawa, Stadion Narodowy:

Polska 1-1 Anglia
28' Lampard
58' Błaszczykowski (k)

Fantastyczne widowisko na Narodowym! Skazywana na pożarcie Polska skutecznie przeciwstawiła się faworyzowanej Anglii, choć nic na to nie wskazywało gdy Lampard w 28. minucie dał prowadzenie przyjezdnym. Heroiczna walka biało-czerwonych poskutkowała rzutem karnym, którego na gola zamienił Błaszczykowski. Polska miała jeszcze kilka sytuacji, jednak nie udało się ich wykorzystać i ostatecznie zakończyło się satysfakcjonującym remisem.

14.11.2012, Poznań, Stadion Miejski:

Polska 1-1 USA
53' Polański
58' Edu

Mieliśmy grać z Chorwacją, a wyszło na to, że do Polski przyjechała mocna w ostatnich latach reprezentacja USA. Amerykanie w pierwszej połowie postawili twarde warunki, do tego doszła słaba dyspozycja naszej defensywy... Druga odsłona to szybki gol Polańskiego, który dał nam prowadzenie, ale równie szybko moment dekoncentracji biało-czerwonych wykorzystali przyjezdni - strzelcem gola Edu. W końcówce to gospodarze co chwila zagrażali bramce Howarda, jednak już nic nie wpadło i skończyło się kolejnym remisem.

___________________________________________________________________________________________

Podsumowanie eliminacji do Mistrzostw Świata - jesień 2012

Polska do eliminacji podchodziła w niezbyt dobrej atmosferze - po kiepskim wyniku na Euro atmosfera wokół drużyny narodowej siadła, jeszcze gorzej było po fatalnym meczu z Estonią, który kadra zaledwie zremisowała. Jednak dziś, pod koniec roku 2012 śmiało można powiedzieć, że Polska odrodziła się jak feniks z popiołu i ma realne szanse na awans do brazylijskiego mundialu. Podsumowanie bojów kwalifikacyjnych w grupie "8" prezentujemy poniżej:

7 września 2012:

Czarnogóra 0-3 Polska

Mołdawia 0-2 Anglia

11 września 2012:

Anglia 3-1 Ukraina

Polska 4-2 Mołdawia

San Marino 0-1 Czarnogóra

12 października 2012:

Anglia 7-0 San Marino

Mołdawia 0-1 Ukraina

16 października 2012:

Ukraina 2-0 Czarnogóra

Polska 1-1 Anglia

San Marino 0-2 Mołdawia

14 listopada 2012:

Czarnogóra 8-0 San Marino

_____________________________________________________________________________________________________

Tabela "naszej" grupy:
(Od lewej: pozycja, drużyna, rozegrane mecze, punkty, bilans bramkowy)

1. Anglia - 4, 10, 13-2  

2. Polska - 3, 7, 8-3  

3. Ukraina - 3, 6, 4-3

4. Czarnogóra - 4, 6, 9-5  

5. Mołdawia - 4, 3, 4-7

6. San Marino 4, 0, 0-18

_____________________________________________________________________________________________________

Reprezentacja Polski 2012 w liczbach

Wszystkie mecze:

Rozegrane spotkania - 13
Zwycięstwa - 5
Porażki - 1
Remisy - 7
Gole zdobyte - 19
Gole stracone - 9

Strzelcy:

1. Robert Lewandowski - 5
2. Jakub Błaszczykowski - 4
3. Eugen Polański - 3
4. Arkadiusz Piech - 2
Po jednej bramce 5 piłkarzy (Sobiech, Perquis, Obraniak, Wasilewski, Boenisch,)

[RoGalos]

Dobre mecze przeplatane słabymi. Po Euro widać jednak duży postęp. Przeciętnie było z Estonią, ale siedem bramek w dwóch kolejnych meczach robi wrażenie. Tym bardziej to zwycięstwo z Czarnogórą 3:0 na ich terenie. Mecz z Mołdawią rewelacją nie był, ale ostatecznie pewnie wygrany. Mało istotny mecz z RPA i wynik też dość przeciętny. Ważne jednak późniejsze zatrzymanie Anglii. Cóż tak jak mówię widać progress w grze i tylko oby tak dalej. W grupie sytuacja jest moim zdaniem dobra. Drugie miejsce i Anglia w zasięgu. Nie będzie łatwo, ale wszystko da się zrobić.
Oczywiście bym zapomniał. Ładnie, skromnie, rzeczowo opisane.

[loczek]

Ten rok można zaliczyć mimo słabego Ojro do udanych. Tylko jedna porażka, ale u Smudy. Pod wodzą Fornalika utrzymujemy dobrą passę bez porażki (choć tak naprawde z przeciwnikami z wyższej półki nie było tak kolorowo). Najlepszy z meczy? Oczywiście ten z Anglią. Był to bardzo ważny mecz dla nas, ale dla Anglików to spotkanie przestaje mieć jakiejś większe znaczenie. Teraz wygrać na Wembley . Awans w zasięgu ręki, ale nie można się w rundzie rewanżowej potknąć.

[Daro.]

Ja w przeciwieństwie do mojego przedmówcy nie zaliczyłbym tego roku do udanych. Dla naszej kadry priorytetem było EURO, na którym zaprezentowaliśmy się fatalnie, a przecież dla wielu z tych piłkarzy, którzy grali na EURO to była impreza życia. Ja rozumiem, że gospodarz każdej imprezy musi być gościnny... ale bez przesady.
Dobrze, że jednak kadra pod wodzą nowego szkoleniowca radzi sobie naprawdę dobrze. Remis z Anglią i wygrana na wyjeździe z Czarnogórą można uznać za spory sukces. W głosowaniu oddałem swój głos na pozycje przedostatnią.

[barthez]

#29

Reprezentacyjne Oscary 2012

To był szczególny rok polskiej piłki, czego chyba nie trzeba specjalnie tłumaczyć. Reprezentacja zagrała wiele spotkań, które na pewno zostaną na lata w pamięci fantastycznych kibiców z naszego kraju. Zmiana nastąpiła zarówno na stanowisku selekcjonera, jak i prezesa Polskiego Związku Piłki Nożnej - Smudę zastąpił Fornalik, a Latę Kosecki. Właśnie z inicjatywy nowego szefa PZPN odbywa się impreza nazwana "Reprezentacyjnymi Oscarami 2012". Polega ona na wyborze "naj" kadry z mijającego roku, między innymi najlepszego strzelca, najlepszego piłkarza, odkrycia itp. Cała inicjatywa wydaje się być bardzo ciekawa, na pewno motywuje piłkarzy. Głosy oddają dziennikarze, trenerzy klubów z ekstraklasy oraz selekcjoner Waldemar Fornalik. Zwycięzcy poszczególnych kategorii otrzymują pamiątkowe statuetki. Wybierany jest również najlepszy mecz roku w wykonaniu reprezentacji. Wyniki poszczególnych konkurencji są następujące:

Najlepszy strzelec:

Najlepszy polski napastnik, jakim niewątpliwie jest Robert Lewandowski, po raz kolejny nie zawiódł. W tym roku w reprezentacyjnych barwach na listę strzelców wpisał się 5 razy. Strzelał między innymi na Euro (bramka w meczu z Grecją), w eliminacjach do Mistrzostw Świata (spotkania z Czarnogórą i Mołdawią) oraz w meczu towarzyskim z Andorą, tuż przed Mistrzostwami Europy. Wielu obserwatorów nie wyobraża sobie reprezentacji bez Roberta w ataku. Nasza najgroźniejsza broń w eliminacjach do Mistrzostw Świata oraz pozostałych spotkaniach reprezentacji.

Najlepszy zawodnik:

Najlepszym piłkarzem reprezentacji Polski w 2012 roku został Eugen Polański! Były reprezentant i kapitan niemieckiej młodzieżówki wkłada w grę dla polski wiele serca, co widoczne jest gołym okiem. Przez wielu ekspertów został wybrany najlepszym polskim piłkarzem już na Euro, a w eliminacjach oraz meczach towarzyskich za kadencji trenera Fornalika tylko to potwierdza. Dzieli i rządzi w środku pola, jest typem playmakera, którego w ostatnich czasach w drużynie narodowej brakowało. Do tego regularnie asystuje a także sam strzela gole. Bez niego reprezentacja traci wiele na wartości.

Najlepszy młody zawodnik:

Rafał Wolski już w zeszłym sezonie zrobił furorę w polskiej ekstraklasie, jednak poprzedni selekcjoner, Franciszek Smuda nie widział dla niego miejsca w drużynie narodowej. Wprawdzie pojechał na Euro, jednak całą imprezę obejrzał z ławki rezerwowych, nawet nie wąchając murawy. Pozycja młodego legionisty w reprezentacji zmieniła się za kadencji Fornalika. Teraz jest podstawowym piłkarzem biało-czerwonych, jeden z motorów napędowych zespołu. Zaskakuje rywali swoimi niekonwencjonalnymi zagraniami, i mimo, iż jeszcze nie strzelił gola w trykocie z orzełkiem na piersi, to świetnie wpasował się w drużynę i jest jednym z jej ważniejszych ogniw.

Odkrycie roku:

Przemek Tytoń, jeszcze przed Euro zdawałoby się wieczny rezerwowy piłkarskiej reprezentacji Polski... Jak pokazała polsko-ukraińska impreza - nic bardziej mylnego! Tytoń wskoczył do pierwszego składu w niecodziennych okolicznościach, wchodząc w drugiej połowie meczu otwarcia z Grecją i na starcie broniąc arcyważnego karnego. Od tego momentu Przemek jest podstawowym bramkarzem biało-czerwonych, świetnie spisując się w każdym ze spotkań, w których dane jest mu grać. Gra regularnie o punkty, na ławce siada z reguły w meczach towarzyskich.

Najlepszy piłkarz defensywny:

Damien Perquis, czyli ostoja naszego środka obrony. Często jest zmuszony korygować błędy kolegów czy ryzykować swoje zdrowie bardzo ofiarnymi interwencjami. Zagrał świetne zawody na Euro, nie oszczędzając się i zostawiając serce na boisku. Grał z niewyleczoną kontuzją ręki, po każdym kontakcie z rywalem na jego twarzy widniał grymas bólu, jednak mimo to nie unikał męskich starć z rywalami. Mecz z Rosją kończył dosłownie z dziurą w nodze, po wejściu jednego z piłkarzy Sbornej. W eliminacjach jest najpewniejszym punktem naszej defensywy.

Najlepszy piłkarz ofensywny:

Kuba Błaszczykowski bardzo zasłużył sobie na to wyróżnienie. Kapitan naszej drużyny w każdym meczu daje z siebie 120% swoich możliwości, zostawia na murawie całe zdrowie. Był zdobywcą kilku bardzo ważnych, a do tego pięknych goli dla reprezentacji w tym roku (choćby bramka z Rosją czy Czarnogórą). Dwoi się i troi w ataku, często również wspomaga kolegów w defensywie. Gdy gra się nie klei, bierze ją na swoje barki, inspiruje resztę drużyny do walki. W ostatnim czasie - kapitan pełną gębą, zatarły się głosy, które na stanowisku przywódcy drużyny widziały Wasilewskiego.

Najlepszy mecz biało-czerwonych:

Polska - Anglia

Tutaj wybór należał do kibiców - większość uznała, że najlepszym meczem reprezentacji w tym roku było spotkanie z Anglią na Stadionie Narodowym. Biało-czerwoni 16 października zagrali bardzo dobre zawody, ostatecznie remisując 1-1, jednak przy lepszej skuteczności można było pokusić się nawet o 3 punkty. Bramkę z rzutu karnego zdobył Jakub Błaszczykowski. Ten mecz stał na wysokim poziomie, wywołał wiele emocji, gdyż podopieczni Fornalika mierzyli się z jedną z silniejszych europejskich reprezentacji. Należy mieć nadzieje, że w rewanżu Polacy zagrają równie koncertowo.

[Slay]

Bardzo fajny pomysł z tymi Oskarami, nagrody myślę, że dla samych zawodników nie są zbyt wielkim zaskoczeniem, bo oni sami najlepiej wiedzą jak grają i na co ich samych stać

[kmiron#10]

Ciągle robisz postępy, jeśli chodzi o język polski. Super! A może być jeszcze lepiej!

Nie uważam, aby mijający rok był dla naszej kadry, i w ogóle piłki, udany. Kluczem programu było Euro, gdzie ponieśliśmy klęskę. A jeśli polegliśmy na najważniejszej imprezie sportowej w dziejach kraju, nawet niezwykle udane wejście w eliminacje do Mundialu nie może "psuć" ogólnego wizerunku.

Skomentuję bieg wydarzeń od meczu z Estonią, bo wcześniejsze spotkania nie były Twoim dziełem - a szkoda!

U Twojego Waldiego podobnie, jak w realu - pierwszy sparing zakończony klapą, ale potem już tylko lepiej. Poważniejszą rolę u Ciebie odgrywają farbowane lisy, które jakoś nam ostatnio zeszły na drugi plan - Boenisch przepadł, Perquis nie gra, Polanski spuścił z tonu, podobnie Obraniak. Tu trzymają się mocno, a Boguś otrzymał nawet nagrodę dla najlepszego piłkarza. W sumie fajnie, bo przynajmniej mamy jakieś odświeżenie. Kto spodziewał się, że piłkarz FSV Mainz będzie aż tak dużym wzmocnieniem dla naszej reprezentacji? Ja przynajmniej absolutnie nie.
Eliminacje rozpocząłeś wybuchowo, no i od razu też przełamał się Piech. To spotkanie musiało wyglądać fantastycznie, bo mówiłeś mi kilka razy, że sam właśnie je uważasz za najlepsze w całym roku. Dla mnie jednak przeszkodę stanowi tu przeciwnik, a więc Czarnogóra. To nie to, co Portugalia, Rosja czy Anglia. A wielkie mecze gra się przeciwko wielkim rywalom. Kiedyś ograliśmy 10:0 San Marino. I co z tego, skoro kilka dni wcześniej nie potrafiliśmy pokonać nawet Irlandii Północnej, a za parę miesięcy już kompletnie skompromitowaliśmy polski futbol, kończąc zmagania w najłatwiejszej grupie eliminacji do Mundialu, jaką mielimy kiedykolwiek na przedostatnim miejscu?
Z Mołdawią spacerek, choć jednak przeciwnicy (Baxter, Widanow ) okazali się mocniejsi, niż nam się wydawało. Super, że u Ciebie strzela coś Lewy: najlepsze piłkarskie drewno, które widział świat.

Mmm... oskary... Pamiętam, kiedy takowe jeszcze rozdawał Canal+. Zawsze przyjemnie było choć przez chwilę poemocjonować się wydarzeniami na piłkarskim czerwonym dywanie. Coś młodziutki ten Robert na zdjęciu... Cieszę się niezmiernie, iż u Ciebie pogrywa sobie ładnie Wolski. Czekam na jego powrót w realnym świecie, mam nadzieję, że ta kontuzja na dobre nie zahamuje rozwoju jego niemałego talentu. Tytoń jako odkrycie roku? Dobra, niech Ci będzie, ale wiesz, jaki mam do niego stosunek. Mimo wszystko chyba zasłużył - pod warunkiem, że Wolski zarezerwował już inną kategorię. Pszemek debiutował w reprezentacji już z Finlandią w Kielcach w maju 2010 roku, ale pełnoprawnym członkiem drużyny narodowej stał się dopiero w 69. minucie meczu z Grecją na Narodowym, tuż po oddaniu strzału przez Karagounisa. Ale ciągle liczę na Boruca, dawaj mu regularne szanse w spotkaniach towarzyskich! Jako najlepszy defensor Damien Perquis. OK, spoko, bardzo lubię gościa. Mam nadzieję, że zacznie grać coś dla Betisu, bo na razie - z tego co wiem - zdążył znokautować Falcao i zawalić jedną bramkę. Niemniej scena z dziurą w nodze podczas meczu z Rosją - pełen respekt! No i na koniec wisienka na torcie, a więc Kuba. Jeden z najlepszych piłkarzy świata, jako wybijający się z tłumu w Polsce mało lubiany. Jako jedyny w szeregach biało-czerwonych jest piłkarzem naprawdę globalnego formatu. Piszczek i Lewandowski mogą mu najwyżej Mercuriale czyścić.
A jeśli chodzi o mecz roku, nie zgodzę się. Widzieliśmy dzisiaj niemal kopię spotkania, jakie zostało rozegrane u Ciebie. I czy jego atmosfera, a także waga, zasługuje na takie wyróżnienie? Było super, ale z Euro nie da się porównać. Wybrałbym starcie z Rosją z 12 czerwca.

[mojsesh]

Bardzo fajna inicjatywa ze strony nowego prezesa PZPN. Powiem tak. Bez większych zaskoczeń. Nagrodę dostali ci co sobie na nią najbardziej zasłużyli. Dla każdego z nich jest to wyróżnienia oraz chęć do dążenia jeszcze dalej. Szczególnie dla Polańskiego oraz Perquisa. Oni jak wiemy się są do końca Polakami, także dla nich ta nagroda ma podwójne znaczenie .